Direct naar content gaan

Samenvatting

Voorafgaand aan de aanslagregeling 1993 heeft de inspecteur toelichting gevraagd op enige aftrekposten en toen hij die niet kreeg de ondernemer medegedeeld dat hij de “aangifte heeft afgehandeld zonder rekening te houden met de gegevens die ik u gevraagd heb.” Het gevolg daarvan bleek te zijn dat hij die posten in aftrek had toegelaten. Wel had hij wegens privé-gebruik van een auto een bedrag tot het inkomen gerekend. Na bezwaar stelt de inspecteur weer vragen over die aftrekposten, die nu gedeeltelijk worden beantwoord. Bij de uitspraak op het bezwaarschrift laat hij die posten en nog een andere bij wijze van interne compensatie niet meer in aftrek toe. Het Hof is dat met de inspecteur eens. Met een beroep op artikel 7:11, lid 1 Awb betoogt de belastingplichtige echter dat hij het geschil heeft kunnen beperken tot uitsluitend de bijtelling wegens gebruik van de eigen auto. De Hoge Raad geeft hem echter geen gelijk. De aanslag is één besluit en valt niet uiteen in een aantal deelbesluiten. Bij bezwaar en beroep is de gehele aanslag in geschil en mag de inspecteur nieuwe argumenten gebruiken voor de juistheid van zijn aanslag. Dat geldt alleen niet voor zover het vertrouwensbeginsel zich daartegen verzet. Dat is het geval als zich omstandigheden voordoen die bij de belastingplichtige de indruk hebben kunnen wekken dat een door de inspecteur ingenomen standpunt berust op een weloverwogen standpuntbepaling (HR 14 juli 2000, nr 35.549, BNB 2000/343). Conform A-G Wattel.

Metadata

Rubriek(en)
Inkomstenbelasting
Formeel belastingrecht
Instantie
HR
Datum instantie
24 januari 2003
Rolnummer
36.247
ECLI
ECLI:NL:HR:2003:AD9713
ECLI:NL:PHR:2003:AD9713
bwbr0005537&artikel=6:13,bwbr0005537&artikel=8:69&lid=1

Naar de bovenkant van de pagina