Milieuheffingen / de MINASheffing van de Meststoffenwet ten aanzien van de belastbare hoeveelheid fosfaat en stikstof die van 1998 tot en met 2005 gold was bindend, maar de naheffing ter zake van de verfijnde heffing moet ten aanzien van de fosfaatheffing achterwege blijven als gevolg van de systematische afwijkingen bij de monsteranalyses

Samenvatting

Van 1 januari 1998 tot en met 31 december 2005 kende de Meststoffenwet een stelsel van regulerende mineralenheffingen, kortweg het mineralenaangiftesysteem (MINAS). Op grond hiervan werd geheven over de belastbare hoeveelheid meststoffen/mineralen uitgedrukt in kilogrammen fosfaat (fosfaatheffing) en stikstof (stikstofheffing). Ten aanzien van de bepaling van de grondslag van deze twee heffingen kon gekozen worden uit twee systemen. In de eerste plaats bestond de mogelijkheid om te kiezen voor de forfaitaire mineralenheffingen, bij de berekening waarvan voor een belangrijk deel gebruik werd gemaakt van forfaits. Daarnaast werd de mogelijkheid geboden om in plaats van deze forfaitaire mineralenheffingen door middel van zogenoemde verfijnde mineralenheffingen de te voldoene heffingen zoveel mogelijk te berekenen op basis van werkelijke hoeveelheden aan fosfaat en stikstof. A-G Niessen bespreekt in een bijlage bij 15 cassatieberoepschriften tegen naheffingsaanslagen Minas uitvoerig de in de Meststoffenwet opgenomen heffingen. Tegen deze heffingen zijn grondwettelijke bezwaren gemaakt vanwege de vergaande delegatiebevoegdheden die zij bevat en EU-rechtelijke bezwaren aangevoerd alsmede schending van het EVRM. De A-G wijst er op dat de Hoge Raad deze wijze van delegeren al eerder heeft aanvaard, dat de Minasregeling weliswaar geen juiste implementatie bevat van de Nitraatrichtlijn, maar daarmee de Nederlandse fiscale soevereiniteit niet wordt aangetast en deze ook geen mensenrechten schendt. Niettemin bepleit hij de vernietiging van de naheffingsaanslagen voor zover het de fosfaatheffing betreft omdat de ministeriële regeling voor het steekproefsgewijze onderzoek naar het werkelijke fosfaatgehalte systematisch tot te lage of te hoge uitkomsten leidt. Van de cassatieberoepschriften zijn er 12 afkomstig van agrariërs en 3 van de Minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit. Aan de hand van de bijlage stelt hij in alle 15 zaken cassatie voor. De Bijlage is van 28 december 2007 en de conclusies zijn van 3 januari 2008. De conclusies hebben de volgende rolnummers: 42.467 - 42 472, 43.079, 43.080, 43.089, 43.123- 43.125, 43.288, 43.533 en 43.639.