Direct naar content gaan

Gerelateerde content

Samenvatting

De OESO heeft in opdracht van de ministers van Financiën van de G20 een wereldwijde standaard voor automatische uitwisseling van gegevens van financiële rekeningen ontwikkeld, die sterk lijkt op de standaard die is neergelegd in de Amerikaanse FATCA-wetgeving en de daarop gebaseerde verdragen, waaronder de NL IGA (Trb. 2014, 128). Het gaat om de zogenoemde ‘Common Reporting Standard’ (hierna: CRS; ‘Standard for Automatic Exchange of Financial Account Information in Tax Matters’, OESO 2014). De CRS heeft ook in de Europese Unie navolging gekregen, hetgeen heeft geleid tot de totstandkoming van de Richtlijn inzake inlichtingenuitwisseling (Richtlijn 2014/107 van de Raad van 9 december 2014 tot wijziging van Richtlijn 2011/16 van de Raad van 15 februari 2011 betreffende de administratieve samenwerking op het gebied van de belastingen en tot intrekking van Richtlijn 77/799 (PbEU 2011, L 64), PbEU 2014, L 359, hierna: Richtlijn). Die Richtlijn voorziet in een uitbreiding van de al bestaande automatische uitwisseling van inlichtingen (op grond van Richtlijn 2011/16) waardoor binnen de EU dezelfde inlichtingen automatisch moeten worden uitgewisseld als waarin is voorzien in de CRS.

Een kopgroep van 51 landen, de zogenoemde ‘early-adopters-groep’, heeft op 29 oktober 2014 een ‘Multilateral Competent Authority Agreement on Automatic Exchange of Financial Account Information’ (MCAA) ondertekend, waarin zij verklaren uiterlijk vanaf september 2017 informatie met elkaar te gaan uitwisselen op basis van de CRS. Het merendeel van deze landen is EU-lidstaat. Het aantal landen dat de MCAA sindsdien heeft ondertekend is uitgegroeid tot circa 100 landen. De meest recente ontwikkelingen en de laatst toegetreden landen staan op de website van de OESO.

Dit besluit vervangt het besluit van 14 januari 2016 (DGBel/2016/48, Stcrt. 2016, 2236, laatstelijk gewijzigd op 13 maart 2018, 2018-0000032039, Stcrt. 2018, 16183). Het besluit van 14 januari 2016 wordt met dit besluit geactualiseerd en aangevuld met beleidsstandpunten zoals die waren opgenomen in het Vraag-en-antwoordbesluit CRS/FATCA van 13 maart 2018 (2018-0000032038, Stcrt. 2018, 16187), waarmee dit besluit vervalt. Van de gelegenheid is gebruikgemaakt om enkele antwoorden af te stemmen met de FAQ’s van de OESO. Tevens wordt ingegaan op de versoepelde aangifte bij opzegging van de Amerikaanse nationaliteit, gepubliceerd door de IRS in september 2019.

Dit besluit is in werking getreden met ingang van 3 juli 2020.

Toen in 2010 de Amerikaanse wetgever de FATCA-wet aankondigde, had niemand kunnen vermoeden hoe goed de wet zou werken. Wat begon als een Amerikaanse wet ter identificatie van Amerikaanse rekeninghouders die buiten Amerika banktegoeden aanhielden, is nu een min of meer sluitend systeem van renseignering van rekeninghouders die hun rekeningen buiten de eigen landsgrenzen aanhouden. De OESO heeft de FATCA gekopieerd en omgezet in een Common Reporting Standard (CRS). Deze regelgeving is via de Wet op de internationale bijstandsverlening bij de heffing van belastingen (WIBB) geïncorporeerd in de Nederlandse wetgeving. Het CRS-FATCA-systeem heeft inmiddels ook een plaats gevonden in de DAC6-regelgeving. Structuren die zijn opgezet om rapportage onder de CRS te frustreren moeten door intermediairs worden gerapporteerd als onderdeel van de DAC6-rapportage.

Gratis dienstverlening

Metadata

Rubriek(en)
Internationaal belastingrecht
Belastingtijdvak
3 juli 2020 e.v.
Instantie
MvF
Datum instantie
23 juni 2020
Rolnummer
2020-115390
Auteur(s)
mr. drs. B.B. de Mik
Vrije Universiteit / De Brauw Blackstone Westbroek
NLF-nummer
NLF 2020/1585
Aflevering
16 juli 2020
Judoregnummer
JCDI:NFB3576
,bwbr0003954&artikel=10a,bwbr0003954&artikel=10b,bwbr0003954&artikel=10c,bwbr0003954&artikel=10c&lid=1,bwbr0003954&artikel=10d,bwbr0003954&artikel=10e,bwbr0003954&artikel=10f

Naar de bovenkant van de pagina