Gerelateerde content
- Wet en parlementaire geschiedenis
- Internationale regelgeving
- Lagere regelgeving
- Besluiten
- Jurisprudentie
- Commentaar NLFiscaal
- Literatuur
- Recent
Samenvatting
Op 24 november 2016 hebben meer dan 100 jurisdicties (99 staten) de onderhandelingen over het Multilateral Instrument (BEPS-actie 15; hierna: MLI) afgesloten. De ondertekening zal in juni 2017 in Parijs plaatsvinden. De ontwikkeling van het MLI is bedoeld voor de aanpassing van bilaterale belastingverdragen aan de BEPS-uitkomsten.
Systematiek implementatie via MLI
De MLI is bedoeld als een efficiënt implementatie-instrument met de nodige flexibiliteit. De MLI is efficiënt omdat het in één keer de verdragsgerelateerde OESO-standaarden uit de BEPS-rapporten implementeert voor (bestaande) belastingverdragen. Tegelijkertijd is de MLI flexibel. Dit komt tot uitdrukking in de mogelijkheden om:
- te kiezen welke alternatieven gelden bij de invulling van enige OESO-standaarden; zo kan de minimum standard tegen verdragsmisbruik ingevuld worden door een principal purpose test (PPT) of een combinatie van een limitation on benefitsbepaling (LOB) met een PPT of antidoorstroombepaling;
- een voorbehoud te maken waarmee OESO-standaarden niet doorwerken in verdragen die al gelijkwaardige bepalingen kennen;
- een voorbehoud te maken om bepaalde OESO-standaarden die geen minimum standard vormen niet te implementeren.
Deze keuzes gelden in beginsel voor alle belastingverdragen die onder de werking van de MLI worden gebracht. Daarbij kunnen staten er ook voor kiezen belastingverdragen niet via de MLI aan te passen, omdat verdragsonderhandelingen al lopen en de betreffende OESO-maatregelen daarbij direct bilateraal in het belastingverdrag kunnen worden verwerkt.
De keuzes die Nederland bij de MLI maakt leiden niet automatisch tot aanpassing van de gedekte Nederlandse belastingverdragen. Daarvoor blijft overeenstemming tussen de verdragspartners de basis: alleen als beide verdragspartners dezelfde concrete aanpassing via de MLI accepteren wijzigt deze de werking van het betreffende belastingverdrag. De nieuwe OESO-standaarden zullen daarom – op basis van wederkerigheid – in beginsel alleen gelden in relatie met staten die deze zelfde OESO-normen hanteren en implementatie daarvan via de MLI hebben geaccepteerd voor het desbetreffende belastingverdrag. De wijzigingen van de MLI werken met andere woorden alleen door in een belastingverdrag voor zover de daarbij betrokken verdragspartner dezelfde keuzes heeft gemaakt (en de keuzes met andere woorden ‘matchen’). Een eenzijdige aanpassing van belastingverdragen waaraan alleen Nederland eenzijdig gebonden wordt, is dus niet aan de orde.
Het Multilateral Instrument (hierna: MLI) is een vervolg op de uitkomsten van het OESO/G20 BEPS-project inzake actiepunt 15. De OESO concludeerde al dat een MLI niet alleen wenselijk maar ook haalbaar is om de bestaande belastingverdragen op een efficiënte wijze aan te passen aan de verdragsgerelateerde uitkomsten van het BEPS-project. De MLI is ontwikkeld en onderhandeld door een zogeheten ‘ad hoc groep’. De vorming daarvan is door het Committee on Fiscal Affairs goedgekeurd en door de G20 onderschreven. Deelname aan de groep is opengesteld voor zowel OESO-leden als niet-OESO-leden. Uiteindelijk zijn 99 staten, enkele jurisdicties (onder andere Jersey, Isle of Man en Guernsey) en internationale organisaties zoals het IMF bij de ontwikkeling van de MLI betrokken geweest. De ad hoc groep is in mei 2015 aan de slag gegaan en heeft op 24 november 2016 de MLI, inclusief een toelichting van 86 pagina’s, gepubliceerd. Het belang van deze ontwikkeling voor het Nederlandse internationaal belastingrecht rechtvaardigt een wat langere annotatie in dit tijdschrift dan gebruikelijk.
