Voorwaardelijke gevangenisstraf en taakstraf wegens belastingfraude

Vonnis op tegenspraak in de zaak van de officier van justitie tegen verdachte, geboren op geboortedatum 1961 in geboorteplaats,wonende aan adres.

1. Het onderzoek op de terechtzitting

Dit vonnis is gewezen naar aanleiding van het onderzoek op de openbare terechtzitting van 25 november 2024.

De rechtbank heeft kennis genomen van de vordering van de officier van justitie en van wat door verdachte naar voren is gebracht.

2. De tenlastelegging

De verdenking komt er, kort en zakelijk weergegeven, op neer dat verdachte:

feit 1: in de periode van 7 juni 2017 tot en met 15 januari 2020 feitelijke leiding dan wel opdracht heeft gegeven aan [medeverdacht bedrijf] B.V. om samen met anderen of alleen onjuiste of onvolledige aangiften loonbelasting in te dienen over de jaren 2017, 2018 en 2019;

feit 2: in de periode van 1 februari 2018 tot en met 31 mei 2019 feitelijke leiding dan wel opdracht heeft gegeven aan [medeverdacht bedrijf] B.V. om samen met anderen of alleen meerdere overzichten van gewerkte uren van werknemers valselijk op te maken of te vervalsen;

feit 3: in de periode van 27 juni 2018 tot en met 21 september 2018 feitelijke leiding dan wel opdracht heeft gegeven aan [medeverdacht bedrijf] B.V. om samen met anderen of alleen meerdere facturen valselijk op te maken of te vervalsen.

Voluit luidt de tenlastelegging aan verdachte, dat:

1.

[medeverdacht bedrijf] B.V.

op een of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 07 juni 2017 tot en met

15 januari 2020, in De Lutte, gemeente Losser en/of Apeldoorn, in elk geval in

Nederland, tezamen en in vereniging met (een) ander(en) en/of alleen,

(telkens) opzettelijk (een) bij de belastingwet voorziene aangifte(n), als bedoeld in

de Algemene wet inzake rijksbelastingen, te weten een (of meer) (digitale)

aangifte(n) loonbelasting ten name van [medeverdacht bedrijf] B.V. over:

-Januari en/of juli 2017 en/of

-Januari en/of juli 2018 en/of

-Januari en/of december 2019

en/of

(met betrekking tot Loonheffingsnr 8232.18.570.LO3 – DOC-003)

-Januari en/of juli en/of december 2019,

(telkens) onjuist en/of onvolledig heeft/hebben gedaan en/of heeft/hebben

doen/laten doen, door een onjuist bedrag aan belastbaar loon/te betalen

loonheffing(en) op te gegeven en/of te doen/laten opgeven, terwijl dat feit/die

feit(en) er (telkens) toe strekte(n) dat te weinig belasting werd geheven,

tot het plegen van welk(e) bovenomschreven strafbare feit(en) verdachte (telkens)

opdracht heeft gegeven, en/of aan welk(e) bovenomschreven verboden

gedraging(en) verdachte feitelijke leiding heeft gegeven;

De in deze tenlastelegging gebruikte termen en uitdrukkingen worden, voor zover

daaraan in de Algemene wet inzake rijksbelastingen bepaalde betekenis is gegeven,

geacht in dezelfde betekenis te zijn gebezigd;

2.

[medeverdacht bedrijf] B.V.,

op een of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 01 februari 2018 tot en

met 31 mei 2019, in de gemeente(n) Losser en/of Twenterand en/of Tubbergen,

althans in Nederland, tezamen en in vereniging met (een) ander(en) en/of alleen,

(telkens)

een of meer urenoverzicht(en) en/of totaaloverzichten van gewerkte uren, te weten:

a)

een of meer urenoverzicht(en) en/of totaaloverzichten van gewerkte uren van een

of meer werknemer(s) in de periode(s): februari en/of november over het jaar 2018,

en/of

b)

een of meer urenoverzicht(en) en/of totaaloverzicht(en) van gewerkte uren, al dan

niet vervat in e-mail bericht(en), te weten:

-van week 13 van het jaar 2019 van werknemer [naam 1] ,

en/of

-van week 15 van het jaar 2019 van werknemer(s) [naam 1] en/of [naam 2] ,

en/of

-van week 17 van het jaar 2019 van werknemer(s) [naam 1] en/of [naam 3] ,

en/of

-van week 19 van het jaar 2019 van werknemer(s) [naam 1] en/of [naam 3] ,

en/of

-van week 20 van het jaar 2019 van werknemer(s) [naam 1] en/of [naam 3]

en/of [naam 2] ,

(elk) zijnde (een) geschrift(en) dat/die bestemd is/zijn om tot bewijs van enig feit te

dienen, valselijk heeft opgemaakt en/of doen/laten opmaken, (telkens) met het

oogmerk om dat/die geschrift(en) als echt en onvervalst te gebruiken of door

anderen te doen gebruiken,

hebbende dat valselijk opmaken en/of dat vervalsen (telkens) hierin bestaan dat in

genoemd(e) geschrift(en) in strijd met de waarheid, was/waren opgenomen,minder

gewerkte uren en/of geen gewerkte uren en/of een lager bedrag aan uit te betalen

loon,

en/of

na(a)m(en) van werknemer(s) ontbraken en/of gegevens waren aangepast,

zulks terwijl hij, verdachte, al dan niet in vereniging met een of meer anderen, tot

bovenomschreven strafbare feit(en) opdracht heeft gegeven, dan wel feitelijke

leiding heeft gegeven aan boven omschreven verboden gedraging(en);

3.

[medeverdacht bedrijf] B.V.,

op een of meer tijdstip(pen) in of omstreeks de periode van 27 juni 2018 tot en met

21 september 2018, in de gemeente(n) Losser en/of Twenterand en/of Tubbergen,

althans in Nederland, tezamen en in vereniging met (een) ander(en) en/of

alleen,(telkens)

een of meer factu(u)r(en), te weten:

-een factuur van [medeverdacht bedrijf] B.V., gericht aan [bedrijf 1]

B.V., met factuurnummer 18103 en/of dd. 27-06-2018 en/of

factuurbedrag € 4.500,= en/of de omschrijving: ”Geleverd personeel vlgs afspraak”,

en/of

-een factuur van [medeverdacht bedrijf] B.V., gericht aan [bedrijf 2]

B.V., met factuurnummer 18023 en/of dd. 20-02-2018 en/of factuurbedrag € 6.500,--

en/of de omschrijving: ”Voor u verrichtte werkzaamheden cf afspraak”,

en/of

-een of meer factu(u)r(en) van [bedrijf 1] B.V.,

gericht aan [medeverdacht bedrijf] B.V., met

-factuurnummer 101201 en/of dd. 27-06-2018 en/of factuurbedrag € 5.000,-- en/of

de omschrijving: ”gelev. Personeel volgens afspraak”, en/of

-factuurnummer 101240 en/of dd. 21-09-2018 en/of factuurbedrag € 3.000,-- en/of

de omschrijving: ”geleverde diensten”,

en/of

-een factuur van [bedrijf 2] B.V., gericht aan [medeverdacht bedrijf]

B.V., met factuurnummer 20180219 en/of dd. 19-03-2018 en/of factuurbedrag €

7.500,-- en/of de omschrijving:” verhuur woning 1ste kwartaal”,

(elk) zijnde (een) geschrift(en) dat/die bestemd is/zijn om tot bewijs van enig feit te

dienen, valselijk heeft opgemaakt en/of doen/laten opmaken,

(telkens) met het oogmerk om dat/die geschrift(en) als echt en onvervalst te

gebruiken of door anderen te doen gebruiken,

hebbende dat valselijk opmaken en/of dat vervalsen (telkens) hierin bestaan dat

een of meer van genoemde factu(u)r(en) fictief was/waren,

zulks terwijl hij, verdachte, al dan niet in vereniging met een of meer anderen, tot

bovenomschreven strafbare feit(en) opdracht heeft gegeven, dan wel feitelijke

leiding heeft gegeven aan boven omschreven verboden gedraging(en).

3. De voorvragen

3.1. De geldigheid van de dagvaarding

3.1.1. Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat de dagvaarding ten aanzien van de in de tenlastelegging onder 1 opgenomen zinssnede:

“(met betrekking tot Loonheffingsnr 8232.18.570.LO3 – DOC-003) -Januari en/of juli en/of december 2019,”

geldig is, nu door de verwijzing naar onderliggende documenten het voor verdachte voldoende duidelijk is waarvan hij wordt beschuldigd.

3.1.2. Het standpunt van de verdachte

De verdachte heeft geen standpunt ingenomen over de geldigheid van de dagvaarding.

3.1.3. Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank is van oordeel dat de dagvaarding ten aanzien van de in de tenlastelegging onder 1 opgenomen zinssnede:

“(met betrekking tot Loonheffingsnr 8232.18.570.LO3 – DOC-003) -Januari en/of juli en/of december 2019,”

nietig is en overweegt daartoe als volgt.

Uit het dossier blijkt dat de aangiften loonbelasting onder het genoemde loonheffingsnummer geen maandaangiften, maar tijdvakaangiften (over perioden van vier weken) betreft. Door te verwijzen naar maanden in plaats van tijdvakken is naar het oordeel van de rechtbank onvoldoende duidelijk op welke aangiften loonbelasting de tenlastelegging op dit onderdeel ziet.

3.2. De overige voorvragen

De rechtbank heeft vastgesteld dat de dagvaarding voor het overige geldig is, dat zij bevoegd is tot kennisneming van deze zaak, dat de officier van justitie ontvankelijk is in de vervolging en dat er geen redenen zijn voor schorsing van de vervolging.

4. De bewijsmotivering

4.1. Inleiding

Medeverdachte [medeverdacht bedrijf] B.V. (hierna: [medeverdacht bedrijf] ) is actief geweest als uitzend-/detacheringsbureau. Vanaf januari 2017 heeft zij Roemeense arbeidskrachten in loondienst gehad. [naam 4] (hierna: [naam 4] ) was vanaf januari 2017 tot 5 april 2018 directeur/aandeelhouder van [medeverdacht bedrijf] . Verdachte is vanaf laatstgenoemde datum directeur/aandeelhouder van [medeverdacht bedrijf] . [naam 4] regelde het personeel en verdachte was verantwoordelijk voor het vinden van opdrachtgevers en voor de boekhouding, waaronder het bijhouden van de loonadministratie en indienen van aangiften loonbelasting bij de Belastingdienst. Verdachte was gedurende de gehele tenlastegelegde periode de feitelijk leidinggevende binnen [medeverdacht bedrijf] .

Uit een door de Belastingdienst ingesteld boekenonderzoek is gebleken dat de loonadministratie van [medeverdacht bedrijf] verschillende gebreken vertoonde. Naar aanleiding van deze conclusie is besloten onderzoek te doen naar mogelijk gepleegde strafbare feiten door [medeverdacht bedrijf] . Uit dit onderzoek kwamen verschillende strafbare verwijten naar voren.

[medeverdacht bedrijf] wordt onder meer verweten dat zij haar aangiften loonbelasting over de jaren 2017, 2018 en 2019 onjuist heeft ingediend. In die aangiften zouden structureel een lager aantal gewerkte uren van werknemers zijn doorgegeven dan dat er in werkelijkheid was gewerkt. Daarnaast wordt [medeverdacht bedrijf] verweten dat zij bij het indienen van haar aangiften loonbelasting geen rekening heeft gehouden met het standaard DGA-salaris van verdachte en [naam 4] , gebaseerd op de regeling gebruikelijk loon. Het gevolg van de onjuiste aangiften is dat [medeverdacht bedrijf] minder belasting zou hebben afgedragen dan waartoe zij was verplicht.

De aangiften loonbelasting over de jaren 2018 en 2019 zijn opgemaakt en ingediend op basis van door verdachte opgestelde overzichten van gewerkte uren per werknemer. [medeverdacht bedrijf] wordt verweten dat deze urenoverzichten zijn aangepast en niet meer overeenkomen met het daadwerkelijk aantal gewerkte uren, en daarmee valselijk zijn opgemaakt.

Tot slot wordt [medeverdacht bedrijf] verweten dat zij door middel van valse facturen gelden van haar G-rekening heeft overgeheveld naar haar betaalrekening. De G-rekening is een bijzondere rekening van [medeverdacht bedrijf] bij de bank. Gestorte bedragen op deze rekening worden direct verpand aan de Belastingdienst. De geldbedragen die worden gestort op de G-rekening - bijvoorbeeld door inleners van arbeidskrachten - kunnen alleen worden gebruikt voor specifieke doeleinden, zoals het betalen van loonheffingen of andere fiscale verplichtingen. [medeverdacht bedrijf] wordt verweten dat zij door middel van afspraken met twee ondernemingen en het (laten) opstellen van valse facturen gelden van de G-rekening heeft overgeheveld naar haar betaalrekening waardoor zij daarover vrijelijk kon beschikken.

Verdachte wordt verweten dat hij feitelijke leiding dan wel opdracht heeft gegeven aan [medeverdacht bedrijf] tot het plegen van de drie ten laste gelegde feiten.

4.2. Het standpunt van de officier van justitie

De officier van justitie heeft zich op het standpunt gesteld dat de drie ten laste gelegde feiten wettig en overtuigend kunnen worden bewezen verklaard, met uitzondering van de onder 3 ten laste gelegde facturen, opgemaakt door [bedrijf 1] B.V. en [bedrijf 2] B.V en gericht aan [medeverdacht bedrijf] (derde en vierde gedachtestreepje). Volgens de officier van justitie ontbreekt wettig en overtuigend bewijs voor een nauwe en bewuste samenwerking ten tijde van het opmaken van deze facturen, waardoor verdachte van deze onderdelen van de tenlastelegging moet worden vrijgesproken.

4.3. Het standpunt van de verdachte

De verdachte heeft ten aanzien van de ten laste gelegde feiten het volgende naar voren gebracht.

Met betrekking tot de ingediende aangiften loonbelasting over 2017 heeft verdachte verklaard dat de eerste uitzendactiviteiten van [medeverdacht bedrijf] ergens rond februari 2017 zijn begonnen. [medeverdacht bedrijf] beschikte echter pas halverwege 2017 over een loonheffingsnummer waaronder aangiften loonbelasting konden worden ingediend. Verdachte heeft zelf de aangiften loonbelasting verwerkt en ingediend. Hij erkent dat hij hierbij fouten heeft gemaakt.

Ten aanzien van de aangiften loonbelasting over de jaren 2018 en 2019 en de daaraan ten grondslag liggende overzichten van gewerkte uren van werknemers heeft verdachte verklaard dat veel buitenlandse arbeidskrachten bij aanvang van hun tewerkstelling niet beschikten over een bankrekening en een BSN-nummer. Voordat verdachte een bankrekening en BSN-nummer voor deze arbeidskrachten had geregeld, waren zij al contant uitbetaald en vertrokken uit Nederland. Bij deze contante uitbetalingen werden kosten verrekend, zoals huisvesting, vervoer of veroorzaakte schade. Dit gebeurde door minder uren dan de daadwerkelijk gewerkte uren uit te betalen. Vervolgens werd in de aangiften loonbelasting het aantal gewerkte uren aangepast naar het aantal uren dat na de hiervoor genoemde verrekeningen was overgebleven. Verdachte erkent dat door zijn handelswijze over de jaren 2018 en 2019 structureel minder uren zijn verloond dan had gemoeten.

Verdachte erkent ook dat in de aangiften loonbelasting over de jaren 2017, 2018 en 2019 geen rekening is gehouden met de regeling van het gebruikelijk loon van hem en [naam 4] . Door drukte bij zijn werk voor een bedrijf in Zuid-Duitsland en het wegvallen van een collega had verdachte andere zaken aan zijn hoofd. Hij is te laat aan de slag gegaan om dit recht te trekken. Verdachte erkent dat hij rekening had moeten houden met de regeling van het gebruikelijk loon.

Tot slot erkent verdachte dat hij de onder 3 ten laste gelegde facturen valselijk heeft opgemaakt dan wel valselijk heeft laten opmaken. Omdat de Roemeense arbeidskrachten iedere vrijdag wilden worden uitbetaald, was er regelmatig behoefte aan liquiditeit. Dit bracht mee dat elke vrijdag vrij besteedbaar geld aanwezig moest zijn. Om deze reden heeft verdachte twee ondernemingen benaderd en afspraken gemaakt over het opstellen en factureren van activiteiten die in werkelijkheid niet hadden plaatsgevonden. Op grond van deze facturen werd geld overgemaakt van de G-rekening van [medeverdacht bedrijf] naar de G-rekening van de wederpartij, waarna de wederpartij geld van haar betaalrekening overmaakte naar de betaalrekening van [medeverdacht bedrijf] . De wederpartijen ontvingen hiervoor een financiële vergoeding.

Door op bovenstaande wijze te werken, kon [medeverdacht bedrijf] volgens verdachte gedurende haar startende jaren uitzendkrachten aan het werk zetten en uitbetalen. Daardoor voldeed [medeverdacht bedrijf] in de visie van verdachte in ieder geval aan haar verplichtingen richting het personeel en kon zij verder groeien als onderneming, ten koste van haar verplichtingen richting de Belastingdienst. Verdachte heeft verklaard dat hij zijn verantwoordelijkheid neemt en dat hij de intentie heeft om alles netjes met de Belastingdienst op te lossen.

4.4. Het oordeel van de rechtbank

De rechtbank komt tot een bewezenverklaring van de onder 1 tot en met 3 ten laste gelegde feiten op grond van de volgende bewijsmiddelen, waarbij de rechtbank – nu verdachte deze feiten heeft bekend en door of namens hem geen vrijspraak is bepleit – conform artikel 359, derde lid, laatste volzin van het Wetboek van Strafvordering (Sv), zal volstaan met een opgave van de bewijsmiddelen.1

Feit 1

• de bekennende verklaring van verdachte afgelegd ter terechtzitting van 25 november 2024;
• het proces-verbaal inzake de verloning van de werknemers van [medeverdacht bedrijf] over de jaren 2017, 2018 en 2019 (AMB-003-01);
• een geschrift, te weten een overzicht van ontvangen aangiften loonbelasting over de jaren 2017, 2018 en 2019 (DOC-002);
• een geschrift, te weten een aangifte loonbelasting over januari 2017 van 7 juni 2017 (DOC-032);
• een geschrift, te weten een aangifte loonbelasting over juli 2017 van 31 juli 2017 (DOC-038);
• een geschrift, te weten een aangifte loonbelasting over januari 2018 van 26 februari 2018 (DOC-044);
• een geschrift, te weten een aangifte loonbelasting over juli 2018 van 16 augustus 2018 (DOC-050);
• een geschrift, te weten een aangifte loonbelasting over januari 2019 van 25 februari 2019 (DOC-059);
• een geschrift, te weten een aangifte loonbelasting over december 2019 van 6 december 2019 (DOC-069);
• een geschrift, inhoudende verschillende overzichten van niet-verloonde uren per werknemer over de jaren 2017, 2018 en 2019 (DOC-173);
• een geschrift, inhoudende een berekening van het totaal fiscale nadeel van 12 juni 2023 (DOC-174).

Feit 2

- de bekennende verklaring van verdachte afgelegd ter terechtzitting van

25 november 2024;

• het proces-verbaal inzake de verloning van de werknemers van [medeverdacht bedrijf] over de jaren 2017, 2018 en 2019 (AMB-003-01);
• een geschrift, te weten verschillende weekoverzichten van gewerkte uren per werknemer over 2018 (DOC-030);
• een geschrift, te weten verschillende weekoverzichten van gewerkte uren per werknemer over 2019 (DOC-031);
• een geschrift, te weten een aangifte loonbelasting over februari 2018 van 22 maart 2018 (DOC-045);
• een geschrift, te weten een aangifte loonbelasting over november 2018 van 4 december 2018 (DOC-054);
• Een geschrift, te weten verschillende e-mailberichten met daarin periodieke urenoverzichten over 2019, verstuurd door verdachte (DOC-140).

Feit 3

- de bekennende verklaring van verdachte afgelegd ter terechtzitting van

25 november 2024;

• het proces-verbaal van verhoor van verdachte [naam 5] , vertegenwoordiger van [bedrijf 1] (V-004-01);
• het proces-verbaal van verhoor van verdachte [naam 6] , vertegenwoordiger van [bedrijf 2] B.V. (V-005-01);
• een geschrift, inhoudende verschillende facturen op naam van [bedrijf 1] B.V. gericht aan [medeverdacht bedrijf] B.V. (DOC-018);
• een geschrift, inhoudende verschillende facturen op naam van [medeverdacht bedrijf] B.V. gericht aan [bedrijf 2] B.V. (DOC-020);
• een geschrift, inhoudende verschillen facturen op naam van [medeverdacht bedrijf] B.V. en [bedrijf 3] B.V. (DOC-028).

Anders dan de officier van justitie is de rechtbank van oordeel dat uit de verklaringen van verdachte, [naam 5] en [naam 6] blijkt dat bij het opstellen van de valse facturen op naam van [bedrijf 1] B.V. en [bedrijf 2] B.V., gericht aan [medeverdacht bedrijf] , sprake is geweest van een nauwe en bewuste samenwerking tussen verdachte (als feitelijke leidinggever van [medeverdacht bedrijf] ) en de overige betrokkenen. De rechtbank acht dan ook bewezen dat verdachte deze facturen valselijk heeft laten opmaken.

4.5. De bewezenverklaring

De rechtbank acht op grond van de opgegeven bewijsmiddelen wettig en overtuigend bewezen dat verdachte de ten laste gelegde feiten heeft begaan, met dien verstande dat:

1.

[medeverdacht bedrijf] B.V.

op meerdere tijdstippen in de periode van 7 juni 2017 tot en met

15 januari 2020, in Nederland,

telkens opzettelijk bij de belastingwet voorziene aangiften, als bedoeld in

de Algemene wet inzake rijksbelastingen, te weten digitale

aangiften loonbelasting ten name van [medeverdacht bedrijf] B.V. over:

- januari en juli 2017 en

- januari en juli 2018 en

- januari en december 2019

telkens onjuist en onvolledig heeft gedaan of heeft

laten doen, door een onjuist bedrag aan te betalen

loonheffing op te geven of te laten opgeven, terwijl die

feiten er telkens toe strekten dat te weinig belasting werd geheven,

aan welke bovenomschreven verboden

gedragingen verdachte feitelijke leiding heeft gegeven;

2.

[medeverdacht bedrijf] B.V.,

op meerdere tijdstippen in de periode van 1 februari 2018 tot en

met 31 mei 2019, in Nederland,

telkens

een of meer urenoverzichten en totaaloverzichten van gewerkte uren, te weten:

a)

een of meer urenoverzichten en totaaloverzichten van gewerkte uren van een

of meer werknemers in de periodes: februari en november over het jaar 2018,

en

b)

een of meer urenoverzichten en totaaloverzichten van gewerkte uren, al dan

niet vervat in e-mail berichten, te weten:

- van week 13 van het jaar 2019 van werknemer [naam 1] ,

en

- van week 15 van het jaar 2019 van werknemers [naam 1] en [naam 2] ,

en

- van week 17 van het jaar 2019 van werknemers [naam 1] en [naam 3] ,

en

- van week 19 van het jaar 2019 van werknemers [naam 1] en [naam 3] ,

en

- van week 20 van het jaar 2019 van werknemers [naam 1] en [naam 3]

en [naam 2] ,

elk zijnde geschriften die bestemd zijn om tot bewijs van enig feit te

dienen, valselijk heeft opgemaakt, telkens met het

oogmerk om die geschriften als echt en onvervalst te gebruiken,

hebbende dat valselijk opmaken telkens hierin bestaan dat in

genoemde geschriften in strijd met de waarheid, waren opgenomen minder

gewerkte uren en geen gewerkte uren en een lager bedrag aan uit te betalen

loon en gegevens waren aangepast,

zulks terwijl hij, verdachte, in vereniging met een ander, feitelijke

leiding heeft gegeven aan boven omschreven verboden gedragingen;

3.

[medeverdacht bedrijf] B.V.,

op meerdere tijdstippen in de periode van 27 juni 2018 tot en met

21 september 2018, in Nederland, tezamen en in vereniging met anderen, telkens

facturen, te weten:

- een factuur van [medeverdacht bedrijf] B.V., gericht aan [bedrijf 1]

B.V., met factuurnummer 18103 en dd. 27-06-2018 en

factuurbedrag € 4.500,= en de omschrijving: ”Geleverd personeel vlgs afspraak”,

en

- een factuur van [medeverdacht bedrijf] B.V., gericht aan [bedrijf 2]

B.V., met factuurnummer 18023 en dd. 20-02-2018 en factuurbedrag € 6.500,--

en de omschrijving: ”Voor u verrichtte werkzaamheden cf afspraak”,

en

- facturen van [bedrijf 1] B.V.,

gericht aan [medeverdacht bedrijf] B.V., met

- factuurnummer 101201 en dd. 27-06-2018 en factuurbedrag € 5.000,-- en

de omschrijving: ”gelev. Personeel volgens afspraak”, en

- factuurnummer 101240 en dd. 21-09-2018 en factuurbedrag € 3.000,-- en

de omschrijving: ”geleverde diensten”,

en

- een factuur van [bedrijf 2] B.V., gericht aan [medeverdacht bedrijf]

B.V., met factuurnummer 20180219 en dd. 19-03-2018 en factuurbedrag

€ 7.500,-- en de omschrijving:” verhuur woning 1ste kwartaal”,

elk zijnde geschriften die bestemd zijn om tot bewijs van enig feit te

dienen, valselijk heeft opgemaakt en laten opmaken,

telkens met het oogmerk om die geschriften als echt en onvervalst te

gebruiken of door anderen te doen gebruiken,

hebbende dat valselijk opmaken telkens hierin bestaan dat

genoemde facturen fictief waren,

zulks terwijl hij, verdachte, al dan niet in vereniging met anderen, feitelijke

leiding heeft gegeven aan boven omschreven verboden gedragingen.

De rechtbank acht niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd, zodat zij hem daarvan zal vrijspreken.

De in de tenlastelegging voorkomende taal- en/of schrijffouten zijn verbeterd in de bewezenverklaring. Verdachte is daardoor niet geschaad in de verdediging.

5. De strafbaarheid van het bewezenverklaarde

Het bewezenverklaarde is strafbaar gesteld in de artikelen 51 en 225 lid 1 van het Wetboek van Strafrecht (Sr) en artikel 69 Algemene wet inzake rijksbelastingen (AWR). Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van de feiten uitsluiten. Het bewezenverklaarde levert op:

feit 1

het misdrijf: opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte niet doen, terwijl het feit er toe strekt dat te weinig belasting wordt geheven, begaan door een rechtspersoon, waaraan verdachte feitelijke leiding heeft gegeven, meermalen gepleegd;

feit 2 en feit 3

het misdrijf: valsheid in geschrift, begaan door een rechtspersoon, waaraan verdachte feitelijke leiding heeft gegeven, meermalen gepleegd .

6. De strafbaarheid van verdachte

Er zijn geen feiten of omstandigheden aannemelijk geworden die de strafbaarheid van verdachte uitsluiten. De rechtbank oordeelt daarom dat verdachte strafbaar is voor de bewezenverklaarde feiten.

7. De op te leggen straf of maatregel

7.1. De vordering van de officier van justitie

De officier van justitie heeft gevorderd dat verdachte wordt veroordeeld tot een gevangenisstraf van negen maanden, waarvan drie maanden voorwaardelijk met daaraan gekoppeld een proeftijd van twee jaren.

7.2. Het standpunt van de verdachte

Verdachte heeft ter terechtzitting van 25 november 2024 aangegeven dat de oplegging van een gevangenisstraf zou betekenen dat hij zijn ondernemingsactiviteiten niet kan voortzetten. Dat zou onder meer meebrengen dat hij de nog openstaande aanslagen van de Belastingdienst niet meer kan voldoen. Verdachte wil de zaak bij voorkeur afdoen met een transactie, geldboete of werkstraf.

7.3. De gronden voor een straf of maatregel

Bij de strafoplegging houdt de rechtbank rekening met de aard en de ernst van de gepleegde feiten, de omstandigheden waaronder deze zijn begaan en de persoon van verdachte zoals die uit het dossier en tijdens de behandeling ter terechtzitting naar voren zijn gekomen. De rechtbank acht daarbij in het bijzonder het volgende van belang.

[medeverdacht bedrijf] heeft gedurende een periode van drie jaar belastingfraude gepleegd door meermalen onjuiste aangiften loonbelasting in te (laten) dienen bij de Belastingdienst, waardoor te weinig loonbelasting werd geheven. Verdachte heeft daaraan feitelijke leiding gegeven. Voor het indienen van deze onjuiste aangiften heeft verdachte namens de onderneming overzichten van gewerkte uren vervalst door aanpassingen te maken aan het aantal gewerkte uren van verschillende werknemers. Daarmee heeft verdachte ook feitelijke leiding gegeven aan het meermalen plegen van valsheid in geschrifte. Door het handelen van [medeverdacht bedrijf] en verdachte is een grove inbreuk gemaakt op het door de Belastingdienst gehanteerde systeem, dat erop berust dat steeds op de juistheid van de gedane aangiften moet kunnen worden vertrouwd. Met de bewezenverklaarde feiten is een belastingnadeel van € 180.551,– gemoeid.

Ook heeft [medeverdacht bedrijf] zich wederom meerdere malen schuldig gemaakt aan valsheid in geschrifte, door samen met anderen valse facturen op te (laten) maken voor verschillende activiteiten, terwijl deze activiteiten in werkelijkheid nooit hebben plaatsgevonden. Verdachte heeft hieraan feitelijke leiding gegeven. Door dit handelen werden geldbedragen van de

G-rekening overgeheveld naar de betaalrekening van [medeverdacht bedrijf] . Door het (laten) opmaken van de valse facturen zijn de gelden op de G-rekening voor een ander doel gebruikt dan waarvoor zij zijn bedoeld, te weten het betalen van loonheffingen en/of omzetbelasting. Ook dit rekent de rechtbank de verdachte aan.

De rechtbank heeft acht geslagen op een uittreksel uit de justitiële documentatie betreffende verdachte van 31 juli 2024. Hieruit blijkt dat verdachte niet eerder is veroordeeld voor een strafbaar feit.

Bij het bepalen van de straf heeft de rechtbank gelet op de straffen die in soortgelijke gevallen worden opgelegd en heeft zij acht geslagen op de Landelijke Oriëntatiepunten Voor Straftoemeting (LOVS). De oriëntatiepunten gaan uit van de oplegging van een gevangenisstraf van negen tot twaalf maanden bij fraude met een benadelingsbedrag tussen € 125.000,-- en € 250.000,--.

De rechtbank ziet in de feiten en omstandigheden van deze zaak aanleiding om in het voordeel van verdachte af te wijken van de oriëntatiepunten. Zo heeft de Belastingdienst/FIOD bij het berekenen van het benadelingsbedrag het standaard DGA-salaris van verdachte en [naam 4] betrokken, gebaseerd op de regeling gebruikelijk loon. De rechtbank sluit niet uit dat verdachte met succes een verzoek tot verlaging van het gebruikelijk DGA-salaris had kunnen indienen, waardoor het nadeel lager was uitgevallen dan is berekend. Daarnaast gaat het om een zaak uit 2020, is verdachte niet eerder veroordeeld voor een strafbaar feit en heeft verdachte voorafgaand en tijdens het onderzoek ter terechtzitting openheid van zaken gegeven.

Alles afwegende zal de rechtbank aan de verdachte een voorwaardelijke gevangenisstraf voor de duur van vier maanden opleggen, met daaraan gekoppeld een proeftijd van drie jaren. Daarnaast zal de rechtbank aan verdachte een taakstraf van tweehonderd uren opleggen, te vervangen door honderd dagen hechtenis indien verdachte deze niet (naar behoren) uitvoert.

8. De toegepaste wettelijke voorschriften

De hierna te nemen beslissing berust op de hiervoor genoemde wetsartikelen. Daarnaast berust deze beslissing op de artikelen 9, 14a, 14b, 22c, 22d en 57 Sr.

9. De beslissing

De rechtbank:

geldigheid dagvaarding

- verklaart de dagvaarding partieel nietig voor zover het betreft de onder 1 tenlastegelegde zinsnede “(met betrekking tot Loonheffingsnr 8232.18.570.LO3 – DOC-003)

-Januari en/of juli en/of december 2019,” ;

bewezenverklaring

- verklaart bewezen dat verdachte het onder 1, 2 en 3 ten laste gelegde heeft begaan, zoals hierboven omschreven;

- verklaart niet bewezen wat aan verdachte meer of anders is ten laste gelegd en spreekt hem daarvan vrij;

strafbaarheid feiten

- verklaart het bewezen verklaarde strafbaar;

- verklaart dat het bewezen verklaarde de volgende strafbare feiten oplevert:

feit 1

het misdrijf: opzettelijk een bij de belastingwet voorziene aangifte niet doen, terwijl het feit er toe strekt dat te weinig belasting wordt geheven, begaan door een rechtspersoon, waaraan verdachte feitelijke leiding heeft gegeven, meermalen gepleegd;

feit 2 en feit 3

het misdrijf: valsheid in geschrift, begaan door een rechtspersoon, waaraan verdachte feitelijke leiding heeft gegeven, meermalen gepleegd ;

strafbaarheid verdachte

- verklaart verdachte strafbaar voor het onder 1, 2 en 3 bewezen verklaarde;

straf

- veroordeelt verdachte tot een gevangenisstraf voor de duur van 4 (vier) maanden ;

- bepaalt dat deze gevangenisstraf in zijn geheel niet ten uitvoer zal worden gelegd , tenzij de rechter later anders mocht gelasten. De rechter kan de tenuitvoerlegging gelasten indien de verdachte voor het einde van de proeftijd van 3 (drie) jaren de navolgende algemene voorwaarde niet is nagekomen:

- stelt als algemene voorwaarde dat de verdachte zich voor het einde van de proeftijd niet schuldig maakt aan een strafbaar feit;

- veroordeelt de verdachte tot een taakstraf , bestaande uit het verrichten van onbetaalde arbeid voor de duur van 200 (tweehonderd) uren ;

- beveelt, voor het geval dat de verdachte de taakstraf niet naar behoren verricht, dat vervangende hechtenis zal worden toegepast voor de duur van 100 (honderd) dagen .

Dit vonnis is gewezen door mr. ing. M.S. de Waard, voorzitter, mr. H. Stam en mr. R.P. van Campen, rechters, in tegenwoordigheid van mr. M.S de Bruin, griffier, en is in het openbaar uitgesproken op 9 december 2024.