Beëindiging overeenkomst met Duitsland inzake thuiswerkende grensarbeiders

Samenvatting

Op grond van artikel 25, lid 3, eerste volzin, Verdrag Nederland-Duitsland van 12 april 2012, zoals gewijzigd bij protocol van 11 januari 2016, kunnen de bevoegde autoriteiten in overleg treden om moeilijkheden of twijfelpunten die rijzen met betrekking tot de uitlegging of de toepassing van het Verdrag Nederland-Duitsland in onderling overleg op te lossen.

In het licht van de coronacrisis hebben de bevoegde autoriteiten van Nederland en Duitsland op 6 april 2020 overeenstemming bereikt over de interpretatie respectievelijk toepassing van artikel 14 Verdrag Nederland-Duitsland (inkomsten uit dienstbetrekking).

Daarnaast is vastgelegd dat Nederland unilateraal zal besluiten Kurzarbeitergeld, Insolvenzgeld of Arbeitslosengeld dat een inwoner van Nederland die normaal in Duitsland werkt, ontvangt door de coronacrisis, vrij te stellen.

Voor grenswerkers in loondienst die thuiswerken houdt de overeenkomst in dat de thuiswerkdagen mogen worden behandeld als dagen gewerkt in het land waar onder normale omstandigheden wordt gewerkt, onder de voorwaarde dat deze thuiswerkdagen wel worden belast in het andere land. Grenswerkers hoeven niet te kiezen voor deze afwijkende behandeling. Zij kunnen de thuiswerkdagen ook blijven behandelen als dagen waarop feitelijk is gewerkt. Deze keuze kan worden gemaakt in de aangifte IB/PVV, door de gewenste verdeling aan te houden.

Deze overeenkomst is acht keer verlengd en is daarna stilzwijgend verlengd tot en met 30 juni 2022.

De bevoegde autoriteiten van Nederland en Duitsland zijn thans overeengekomen dat de overeenkomst niet verder wordt verlengd na 30 juni 2022 (Stcrt. 2022, 9701). De overeenkomst komt daarmee per 1 juli 2022 te vervallen.