Gerelateerde content
- Wet en parlementaire geschiedenis
- Internationale regelgeving
- Lagere regelgeving
- Besluiten
- Jurisprudentie
- Commentaar NLFiscaal
- Literatuur
- Recent
Samenvatting
Vrijwillige codes blijken in de praktijk een soort aflaat te zijn om ‘hard law’ te voorkomen maar ze werken niet, zo blijkt uit onderzoek. Leen Paape pleit niet voor meer regels maar voor minder. Een maatschappelijke zorgplicht voor ondernemingen, en dus haar adviseurs, als (open) norm van hogere orde maakt veel detailregels en codes overbodig. De codes kunnen dan ook de prullenbak in.
NLF-W artikel
1. Inleiding
Edwin Visser schreef een mooi artikel inzake tax governance codes in Nederland. Hij behandelt daarin de Tax Governance Code (TGC) van VNO-NCW en de Tax Principles (TP) van de Nederlandse Orde van Belastingadviseurs (NOB). Zijn verhandeling maakt inzichtelijk wat de historie is en hoe de codes zich tot elkaar verhouden. Hij spreekt de verwachting en hoop uit dat de codes het vertrouwen in het gedrag van ondernemingen en adviseurs kunnen herwinnen en het vertrouwen in de werking van het belastingstelsel herstellen. Uiteraard vraagt dat niet alleen communicatie over de daadwerkelijke toepassing en impact maar ook het transparant verantwoording afleggen zodat stakeholders in staat worden gesteld zich daarover een oordeel te vormen. Ik kan dat zeker met hem eens zijn maar mijn stelling is dat er meer nodig is dan dat. In mijn betoog zal ik aangeven waarom dat zo is en wat dat meerdere dan is.
2. Waarom codes niet goed genoeg zijn?
In de meeste – zo niet alle – gevallen zijn voorgestelde wetten een antwoord op de roep om paal en perk te stellen aan incidenten en excessen die zich voordeden. Belanghebbenden zien de bui al hangen en bundelen de krachten om de storm voor te zijn en houden een pleidooi om het zelf op te gaan lossen. Die oproep wordt regelmatig gehonoreerd, zeker in Nederland onder neoliberale regeringen die liever minder dan meer wetten en regels willen, en een vrijwillige code is een feit. Dat noemen we dan soft law. Vervolgens komt er meestal een periodieke evaluatie dan wel wordt een monitoring commissie aangesteld die de naleving toetst. Als vervolgens blijkt dat de naleving te wensen over laat, duurt het meestal wel even voor daar conclusies aan worden verbonden, maar in veel gevallen komt het dan uiteindelijk toch tot hard law.
