Samenvatting
Met ingang van 1 juli 2021 wijzigen de btw-regels voor e-commerce. Platforms worden in bepaalde gevallen degenen die de btw op de levering aan de consument moeten aangeven. In dit artikel laat Madeleine Merkx zien dat platforms bij goederen afkomstig van buiten de EU effectief de keuze hebben of zij dan wel de consumenten de btw moeten voldoen.
NLF-W artikel
1. Inleiding
Met ingang van 1 juli 2021 treden de nieuwe btw-regels voor e-commerce in werking. De nieuwe regels moeten ervoor zorgen dat in vrijwel alle gevallen bij afstandsverkopen aan particulieren in de EU de btw is verschuldigd in het EU-land van de particulier. Een van de belangrijke aspecten van de regeling, waarover dit artikel gaat, is de verplichting voor platforms om in bepaalde gevallen de btw op de levering aan de consument te voldoen. Door de inwerkingtreding van een nieuwe regeling binnen het douanerecht heeft het platform mijns inziens in alle situaties waarin het gaat om goederen die nog moeten worden ingevoerd effectief de keuze of het zelf dan wel de consument de btw moet voldoen. De vraag is of dat wel in lijn is met de achtergrond van de regeling voor platforms. De constatering dat het platform zelf effectief de keuze heeft of het btw op afstandsverkopen van goederen van anderen faciliteert, is misschien de reden waarom één van de EU-lidstaten het platform op grond van artikel 201 Btw-richtlijn verantwoordelijk maakt voor het betalen van invoer-btw. Dat heeft mijns inziens namelijk tot gevolg dat het platform niet meer kan kiezen of het zelf of de consument de btw moet voldoen en verplicht wordt zich in het land van de consument voor de btw te registreren en daar aangifte te doen. Ik ga daar ook op in.
De opzet van dit artikel is als volgt. Allereerst ga ik in op de nieuwe btw-regels voor e-commerce voor goederen afkomstig van buiten de EU en de nieuwe regels voor platforms (paragraaf 2 en 3). Vervolgens besteed ik aandacht aan de nieuwe regeling binnen het douanerecht en beschrijf ik de btw-gevolgen van alle besproken regels voor platforms aan de hand van een voorbeeld (paragraaf 4). In paragraaf 5 ga ik in op de mogelijkheid om op grond van artikel 201 Btw-richtlijn het platform aan te wijzen als degene die de invoer-btw moet voldoen. Ik sluit af met een conclusie in paragraaf 6.
