Ongeschreven internationaal fiscaal gewoonterecht, de Nederlandse rechtsorde en de UTPR

Samenvatting

In deze bijdrage onderzoekt Lex van Heijningen hoe het ongeschreven internationaal fiscaal gewoonterecht doorwerkt in de Nederlandse rechtsorde. Hij concludeert dat dit fiscaal gewoonterecht direct doorwerkt in de Nederlandse rechtsorde en principieel prevaleert boven wetten in formele zin. Desondanks mag de Nederlandse rechter volgens de Grondwet een wet in formele zin niet toetsen aan het ongeschreven internationaal gewoonterecht. Uit de behandeling van de grondwetsherziening van 1983 volgt echter dat de Nederlandse rechter wel mag beoordelen of wetgeving spoort met de ongeschreven volkenrechtelijke regels die de jurisdictie van Nederland bepalen. Daarnaast concludeert hij dat bepalingen van nationaal en Europees recht zo veel als mogelijk volkenrechtconform moeten worden uitgelegd en dat met een beroep op het gewoonterecht (wetgevings)handelingen van de Unie ter discussie kunnen worden gesteld. Hij gaat na wat dit betekent voor de UTPR.