Direct naar content gaan

Gerelateerde content

  • Wet en parlementaire geschiedenis
  • Internationale regelgeving
  • Lagere regelgeving
  • Besluiten
  • Jurisprudentie
  • Commentaar NLFiscaal
  • Literatuur
  • Recent

Samenvatting

In artikel 17 van de Wet waardering onroerende zaken (Wet Woz) is onder andere bepaald dat bij de waardebepaling van een onroerende zaak die deel uitmaakt van een op de voet van de Natuurschoonwet 1928 aangewezen landgoed rekening moet worden gehouden met een instandhoudingsverplichting van 25 jaar. Een stichting is eigenaresse van een groot landgoed dat zich uitstrekt over verschillende gemeenten met onder meer een kasteel, een landschapspark, een bos, diverse bijgebouwen en landerijen. Het gaat om een op de voet van de Natuurschoonwet 1928 aangewezen landgoed. De stichting is het niet eens met de door de gemeente Hengelo vastgestelde WOZ-waarde van een verpachte boerderij die deel uitmaakt van het landgoed. Volgens de stichting moet bij de waardering van de instandhoudingsverplichting de factor worden toegepast die geldt voor het hele landgoed. Volgens de gemeente Hengelo vormt de verpachte boerderij een afzonderlijke onroerende zaak. Daarom moet de instandhoudingsfactor los van die voor de rest van het landgoed, afzonderlijk worden vastgesteld overeenkomstig de Taxatie-instructie NSW-langoederen. Het Hof heeft Hengelo in het gelijk gesteld. Dit oordeel wordt in cassatie door de Hoge Raad bevestigd.

Metadata

Rubriek(en)
Lokale heffingen
Belastingtijdvak
2001-2004
Instantie
HR
Datum instantie
25 april 2008
Rolnummer
41.584
ECLI
ECLI:NL:HR:2008:BD0436

Naar de bovenkant van de pagina