Op elektriciteit drukkende belasting is staatssteunregeling

Samenvatting

Deze prejudiciële vragen van de Augstākā tiesa (Senāts) (hoogste rechterlijke instantie, Letland) aan het HvJ hebben betrekking op drie ‘klassieke’ kwesties op het gebied van staatssteun. De verwijzende rechter vraagt zich om te beginnen af of een nationale maatregel die bestaat in de aankoop van in een waterkrachtcentrale opgewekte elektriciteit tegen een prijs die twee keer zo hoog is als de gemiddelde verkoopprijs van elektriciteit, wordt geacht te worden bekostigd met ‘staatsmiddelen’, zodat die maatregel als staatssteun kan worden aangemerkt.

Tevens wenst de rechter te vernemen of de betaling van schadevergoeding door een nationale rechter kan worden gelijkgesteld met ‘staatssteun’ in de zin van artikel 107, lid 1, VWEU. Ten slotte stelt dezelfde rechter een aantal vragen over de criteria die in aanmerking moeten worden genomen bij de beoordeling van de verenigbaarheid van deze maatregel met het Unierecht ingeval die maatregel als staatssteun zou worden aangemerkt.

Het HvJ verklaart het volgende voor recht:

Artikel 107, lid 1, VWEU moet aldus worden uitgelegd dat een nationale regeling die het erkende elektriciteitsdistributiebedrijf verplicht om uit hernieuwbare energiebronnen geproduceerde elektriciteit af te nemen tegen een hogere prijs dan de marktprijs en bepaalt dat de daaruit voortvloeiende extra kosten worden gefinancierd middels een verplichte heffing ten laste van de eindverbruikers, of die bepaalt dat de voor de financiering van deze extra kosten bedoelde middelen constant onder staatscontrole staan, een ‘met staatsmiddelen bekostigde’ maatregel in de zin van die bepaling vormt.

Verder geeft het HvJ nog zeven antwoorden over de werking van artikel 107 en 108 VWEU in deze casus.