Gerelateerde content
- Wet en parlementaire geschiedenis
- Internationale regelgeving
- Lagere regelgeving
- Besluiten
- Jurisprudentie
- Commentaar NLFiscaal
- Literatuur
- Recent
Samenvatting
In dit artikel gaan Lex van Heijningen en Michael van Gijlswijk in op het leerstuk van de richtlijnconforme interpretatie. Aan de hand van zowel jurisprudentie van het Hof van Justitie als de Hoge Raad concluderen zij dat dit leerstuk meebrengt dat de nationale rechter in voorkomende gevallen voorbij moet gaan aan meer concrete, andersluidende uitlatingen van de nationale wetgever in de wetsgeschiedenis. Vervolgens gaan de auteurs in op de vraag welke invloed deze richtlijnconforme interpretatiejurisprudentie heeft op de pleitbaarheid van een standpunt wanneer dat standpunt is gebaseerd op die meer concrete, andersluidende uitlatingen in de nationale wetsgeschiedenis.
NLF-W artikel
1. Inleiding
Als gevolg van onder meer het Base Erosion and Profit Shifting-project (hierna: BEPS) van de OESO/G20 heeft de Uniewetgever de afgelopen jaren niet stilgezeten op het vlak van het door middel van richtlijnen (gedeeltelijk) harmoniseren van directe belastingen. De richtlijnen zijn omgezet in nationale wetgeving en nieuwe richtlijnen zijn in aantocht.
De Europeesrechtelijke oorsprong van deze (toekomstige) nationale wetgeving in combinatie met de Europese en Nederlandse jurisprudentie inzake het leerstuk van een richtlijnconforme interpretatie, nopen volgens ons tot een onderzoek naar de relevantie van en de waarde die toekomt aan de Nederlandse wetsgeschiedenis die behoort bij een implementatiewet, en welke gevolgen het leerstuk van de richtlijnconforme interpretatie met zich brengt voor de pleitbaarheid van een standpunt. Het principe van richtlijnconform interpreteren is iets wat op het vlak van de indirecte belastingen al in het denkpatroon is ingeslepen. Op het terrein van de directe belastingen heeft het daarentegen echter nog niet (echt) vaste voet aan de grond gekregen, althans dat is onze ervaring.
