Gerelateerde content
- Wet en parlementaire geschiedenis
- Internationale regelgeving(2)
- Lagere regelgeving
- Besluiten
- Jurisprudentie(89)
- Commentaar NLFiscaal
- Literatuur(8)
- Recent(9)
Samenvatting
In 2003 was een herstructurering van de activiteiten van de Amazon-groep in Europa gepland. Die herstructurering, die in feite in 2006 werd doorgevoerd, was gestructureerd rond de oprichting van twee in Luxemburg gevestigde vennootschappen. Meer in het bijzonder waren de betrokken ondernemingen LuxSCS, een Luxemburgse commanditaire vennootschap waarvan de vennoten Amerikaanse vennootschappen waren, en Amazon EU Sàrl (LuxOpCo), die net als LuxSCS, haar statutaire zetel in Luxemburg had.
Ter voorbereiding van deze herstructurering hebben Amazon.com en haar belastingadviseur de Luxemburgse belastingdienst verzocht een ruling af te geven ter bevestiging van de fiscale behandeling van LuxOpCo en LuxSCS voor de doeleinden van de Luxemburgse vennootschapsbelasting.
In feite is verzocht om goedkeuring voor de berekeningsmethode van de royalty die LuxOpCo vanaf 30 april 2006 aan LuxSCS moest betalen. Dat verzoek van Amazon.com was gebaseerd op een verrekenprijsrapport opgesteld door haar belastingadviseurs. Meer in het bijzonder had Amazon.com om bevestiging gevraagd dat de verrekenprijsregeling die het tarief van de jaarlijkse royalty bepaalt die LuxOpCo aan LuxSCS moest betalen op grond van de licentieovereenkomst, zoals uiteengezet in het verrekenprijsrapport, zou resulteren in een ‘passende en aanvaardbare winst’ voor LuxOpCo met betrekking tot het verrekenprijsbeleid. Het gevolg van de gehanteerde verrekenprijsregeling was evenwel dat een groot deel van de winsten werd toegerekend aan LuxSCS, die naar Luxemburgse fiscale maatstaven evenwel fiscaal transparant was.
De ruling werd door de Luxemburgse belastingautoriteiten afgegeven, maar volgens de Europese Commissie is er sprake van verboden staatssteun. Het Gerecht van de EU heeft de Commissie echter in het ongelijk gesteld. Door geen van de vaststellingen in het Besluit (EU) 2018/859 van de Commissie van 4 oktober 2017, is de Commissie erin geslaagd om rechtens genoegzaam het bestaan van een voordeel in de zin van artikel 107, lid 1, VWEU aan te tonen. Bijgevolg wordt het besluit door het Gerecht in zijn geheel nietig verklaard.
