Gerelateerde content
- Wet en parlementaire geschiedenis(1)
- Internationale regelgeving
- Lagere regelgeving
- Besluiten(9)
- Jurisprudentie(129)
- Commentaar NLFiscaal(1)
- Literatuur(62)
- Recent(6)
- Kennisgroepstandpunt(5)
Samenvatting
In een contract kan een aanvullende afspraak, een embedded derivaat, worden opgenomen. Een voorbeeld van zo’n contract is de extendible lening. Dat is niet alleen een lening, maar bevat ook een element dat kenmerken heeft van een swaption. In dit NLF-W-artikel onderzoekt Charlie Bruijsten wat dat betekent voor de fiscale winstberekening van de leningnemer. Kan die leningnemer gedurende de looptijd een verlies op zo’n lening in aftrek brengen?
NLF-W artikel
1. Inleiding
Contracten kunnen worden ‘aangekleed’ met aanvullende afspraken die effect hebben op de kasstromen die uit het gecombineerde contract voortvloeien. We spreken dan van een embedded derivaat. Dat derivaat ligt besloten (ingebed) in het basiscontract en maakt daar deel van uit.
Een voorbeeld hiervan is de extendible lening. Dat is een lening waarbij de bank de optie heeft om de lening na afloop van het contract voor een vooraf overeengekomen periode tegen een vooraf overeengekomen rente te verlengen. De verlengingsoptie is in dit geval het embedded derivaat in de leningsovereenkomst.
Een extendible lening is niet de meest voorkomende financieringsvorm, maar komt in de praktijk wel voor. Vooral woningcorporaties zijn in het verleden extendible leningen aangegaan en hebben deze nog steeds op de balans staan.
