Gerelateerde content
- Wet en parlementaire geschiedenis
- Internationale regelgeving
- Lagere regelgeving
- Besluiten
- Jurisprudentie
- Commentaar NLFiscaal
- Literatuur
- Recent
Samenvatting
Wilt u een mooie Audi, Bentley, BMW, Jaguar, Mercedes of een Porsche aanschaffen zonder al te veel BPM te moeten betalen? Dan is het raadzaam om de import van een schadeauto te overwegen. Dat kan op diverse manieren, maar het verdient aanbeveling om de auto zelf bij de buitenlandse merkdealer aan te schaffen. De do’s and don’ts bij de import van dure (schade)auto’s.
Volgens Felix Peppelenbosch staat staatssecretaris Menno Snel van Financiën machteloos tegenover dergelijke belastingontwijkende of, zo u wilt, belastingbesparende BPM-constructies en is het onduidelijk hoeveel belastinginkomsten de schatkist misloopt. Over deze vorm van legale belastingontwijking/besparing door particulieren wordt echter op het Binnenhof mondjesmaat gerept. En zeker niet door Kamerlid Renske Leijten (SP). Dit in tegenstelling tot haar ‘ware’ kruistocht tegen belastingontwijkende dan wel belastingbesparende multinationals en de Nederlandse houding in Brussel op het terrein van de aanpak van belastingontwijking. Meten met twee maten is veel makkelijker dan je denkt. Heeft het Kamerlid een tunnelvisie?
Opinie
Parallelimport roept steeds meer vragen op
Dit jaar zijn meer dan 200.000 auto’s, waaronder 50.000 schadeauto’s, geïmporteerd in Nederland. Dus bijna een vierde van de auto’s die nieuw op de weg zijn in Nederland, wordt eerst uit het buitenland gehaald. Die auto’s worden dan ofwel na een keuring, ofwel met een taxatierapport, ofwel nadat de auto via een tabel gewaardeerd is, ingevoerd.
Bij RTL Nieuws bleek dat mensen met fake schades de prijs enorm weten te drukken, waardoor de staat fors BPM-inkomsten misloopt. Dat geldt overigens niet voor iedereen. Als je een mooie auto in het buitenland vindt, toevallig precies de oldtimer die je altijd al wilde hebben, dan is dat prima. Verder lijkt het systeem van de BPM ernstige lekken te vertonen. Als je bijvoorbeeld in Hongarije een nieuwe auto koopt en je met die auto naar Nederland rijdt, is deze bij de Nederlandse grens al tweedehands. Je hoeft een deel van de BPM dus niet eens af te dragen als je bij de Nederlandse grens aankomt.
Even terug naar de import van schadeauto’s. Wat gaat staatssecretaris Menno Snel (Financiën) eraan doen om de praktijken van fake schades, waarmee de staat forse BPM-inkomsten misloopt, te stoppen? Deze vraag stelde het Kamerlid Pieter Omtzigt (CDA) – enigszins vleugellam sinds zijn recente MH3-escapades – onlangs aan de orde tijdens het mondelinge vragenuur in de Tweede Kamer.
Maar parallelimport zal er altijd zijn
Volgens de staatssecretaris zal parallelimport er altijd zijn. Het is een Europese markt en er zijn allerlei redenen aan te voeren om een auto in te voeren. Snel:
Tot zover de staatssecretaris, die hiermee niks nieuws zegt. Parallelimport is gebonden aan allerlei Europese regels. Mensen hebben er ook recht op om de werkelijke waarde van hun auto aan te houden op het moment dat ze daar belasting over moeten betalen. Dat doen we dan via een soort drietrapsraket. Als het een simpele auto is, heb je daar gewoon een tabel voor. Wordt het ietsje ingewikkelder, dan heb je daar een koerslijst voor. En als het echt ingewikkeld wordt, zoals bij schade, dan kun je een taxatierapport laten opstellen. Overigens is het aantal BPM-aangiften aan de hand van taxatierapporten in de afgelopen jaren sterk toegenomen.
Aderlating voor de schatkist? Counterfactual evidence
De vraag is of het importeren van schadeauto’s tot een grote budgettaire derving voor de schatkist leidt. Dat ligt enigszins ingewikkeld. Allereerst is het goed om de getallen, bijvoorbeeld uit 2016, eens te bekijken. Daaruit blijkt dat het gaat om 49.000 auto’s die geïmporteerd zijn via de parallelmarkt, waarvan de totale BPM-opbrengsten € 68 miljoen waren. Het ingewikkelde bij dit soort issues is de zogenoemde counterfactual evidence. Hoeveel zouden er zijn binnengekomen als de werkelijkheid anders was dan die nu is? Dat weet je nooit. In de praktijk ontstaat er in ieder geval steeds meer een soort businessmodel waarin mensen schadeauto’s invoeren en die vervolgens snel (laten) herstellen. Dat is een punt dat staatssecretaris Snel snel wil gaan aanpakken.
Manieren om BPM te besparen met een geïmporteerde (schade)auto
U kent waarschijnlijk de verhalen wel van mensen die auto’s in z’n geheel strippen voordat de auto geïmporteerd wordt. Op papier is de auto niks meer waard, terwijl direct na de BPM-controle de auto weer in originele staat gebracht wordt. Dit is uiteraard een kortzichtige manier van werken, de klant die de auto uiteindelijk koopt, ondervindt de volgende problemen. Een aanzienlijk lagere inruilwaarde. De autodealer zal namelijk aannemen dat de auto een ex-schadeauto is. (Hoe verklaar je anders een bruto BPM-bedrag van € 4.000 terwijl het ‘normale’ BPM-bedrag ruim € 30.000 hoort te zijn?)
Verder zal de verzekeringsmaatschappij bij een ‘total loss’ een aanzienlijk lager bedrag uitkeren. De geïmporteerde auto zal immers worden gezien als een ex-schadeauto. Dit heeft direct invloed op de dagwaarde die de verzekeringsmaatschappij zal uitkeren.
Een betere methode is om zelf in het buitenland bij een merkdealer een auto te kopen. Dan weet je waar de auto vandaan komt en beschik je over de volledige onderhoudshistorie van de auto. Wat je hierbij vaak ziet is dat er (bijvoorbeeld) een onbeschadigde deur wordt uitgehaald, die vervolgens wordt vervangen door een deur met schade. Zo’n auto wordt dan als schadeauto getaxeerd, en daarmee kan een aanzienlijke BPM-besparing worden gerealiseerd. Vervolgens arriveert de goede deur in Nederland en wordt deze er weer ‘ingehangen’. Dat is natuurlijk onwenselijk en niet de bedoeling, maar het mag wel.
Snel gaf tijdens het vragenuur aan dat deze praktijken door het Hof van Justitie zijn toegestaan. Hij vindt het probleem echter dusdanig belangrijk om aan te pakken dat hij gaat onderzoeken of het ook anders kan.
Staat Snel machteloos? Tunnelvisie Renske Leijten
Het lijkt er op dat Menno Snel machteloos staat tegenover dit BPM-probleem. Hij heeft aangekondigd dat hij in het voorjaar van 2018 met een brief komt over parallelimport in het algemeen.
BPM besparen door middel van het invoeren van een (dure) schadeauto met gebruikmaking van dubieuze constructies is dus geheel legaal. Over deze vorm van belastingbesparing/ontwijking wordt echter (met name) door Tweede Kamerlid Renske Leijten (SP) met geen woord gerept. Dit in tegenstelling tot de aanhoudende discussie en de eindeloze stroom Kamervragen van dit Kamerlid over de praktijken van multinationals die bij voortduring als belastingontwijkers worden gekwalificeerd alsmede de felle kritiek op de Nederlandse houding in Brussel, waarop Fred van Horzen in zijn opinie ‘Fake news’ een afdoende reactie heeft gegeven. Meten met twee maten is kennelijk veel makkelijker dan je denkt. Op dit punt verwijt ik Renske Leijten een tunnelvisie en dat is jammer. Van een volksvertegenwoordiger mag toch worden verwacht dat die een wat bredere visie op belastingdossiers kan ontwikkelen. Maar zo werkt de politiek. Scoren in de pers staat voorop. Eigenlijk kan het op de echte inhoud veel beter. En dat mag ook wel. Een ‘gewoon’ Kamerlid ontvangt voor zijn of haar werkzaamheden per 1 januari 2017 namelijk een schadeloosstelling van ruim € 107.000 op jaarbasis, inclusief vakantiegeld en een eindejaarsuitkering. SP-Kamerleden moeten echter een groot deel daarvan weer afstaan aan de partijkas, maar kunnen daarvoor wel weer giftenaftrek claimen. En zo is de cirkel weer rond.
